نقاشى هاى هادى عليجانى هم از منابع تاريخى هم از تصاوير روزمره بهره مى گيرند . در دوره هايى او با اقتباس از پرداخت و زبان نمادين مينياتورهاى ايرانى جنبه هاى عجايب نگارى و نقاشى حيوانات و گياهان را در آثارش نقاشى كرده است . نقاش در اين آثار با رنگ آميزى و دخل و تصرف هاى آشكار و پنهان جنبه هاى بيانگرانه ى نقاشى هاى مينياتور را تشديد كرده است . عليجانى هم در اين دوره هم در دوره هاى ديگر مى كوشد جنبه هاى نقش وار و عجايب نگارى كهن را در نقاشى هاى خود و نيز در مواجهه با موضوعات روزمره احياء كند. در اين وجه هم خصلت معوج نمايى و هم نقوش حاضر در فضا جنبه هاى سورئاليستى پيدا مى كند . انسان ها و حيوانات و گياهان به همراه فضا استحاله مى يابند و شكل هاى غير واقعى پيدا مى كنند . جوجه تيغى در كنار آدم هايى ديده مى شود كه چشم هايشان از صورت بيرون زده يا انگشت هاشان زيادتر از حد معمول است . نقوش دندانه دار و راه راه فضا و اشياء و پارچه ها را پر كرده اند . اين نقاشى هاى غريب هم از طبيعت واقعى زندگى آشنايى زدايى مى كنند هم انگار حقيقتى حاد را در اين اعواج ها نمايان می کنند. گروتسكى مى شوند براى آشكار كردن آنچه نمى بينيم يا بايد به طريقى ديگر به آن بنگريم، يا وحشت كنيم و بخنديم!